Mały złośnik

Shamsa, super są te Twoje spostrzeżenia, napewno z nich skorzystam :) Poza tym czytałam, że dziecku jak robi coś nie tak (dotykanie kurków przy kuczence etc), to trzeba stanowczo powiedzieć: Nie wolno!, nie krzyczeć i wytłumaczyć, dlaczego to jest złe. Zobaczymy, czy to da rezultaty, niedługo pewnie u mnie zacznie się burza :o

czytam te posty i nasuwa mi sie refleksa ze taki brzdac do roku to mala fraszka w porównaniu z tym co czeka nas pozniej... dziecko zaczyna chodzic i to swoimi drogami. Juz teraz moja Basia oprowadzana przeze mnie buntuje sie gdy nie pozwalam jej isc tam gdzie nie powinna. czeka nas trudny etep...

powodzenia i trzymam kciuki za żelazna konsekwencje.

Jest już lepiej :D :D Mikołajek załapał że z mamusią nie tak łatwo :D :)
Ma nieraz ataki złości ale szybko mu przechodzą.
Wie że krzykiem i złością raczej niczego nie załatwi.
Ignorowanie to chyba jedyne wyjście z takich sytuacji...

I jak tam dalej proces wychowawczy postępuje?
Wojtas stał sie takim psotnikiem, płacz na zawolanie! Ale ostro ignoruję :D

Dzisiaj jest tak jakby lepiej :D :D :D
Ignoruje jego krzyki i złości...także chyba faktycznie to pomaga.
Zobaczymy co będzie dalej

kiedy przychodza do mnie ludzie z "niedobrym psem" sa zdziwieni, jak ich ulubieniec odmienia sie przy mnie :). a to zadne sztuczki - ja po prostu wprowadzam miedzy nas ZASADY, czesto jedyna rzecz jakiej tym biedakom naprawde brakuje. robisz dobrze - masz dobrze, robisz zle - mam cie gdzies, zabieram zabawki i ide:). Efekt jest taki. ze pies wodzi za mna oczami i czeka zebym cos od niego chciala :), zeby mial szanse na nagrode. kary nie dzialaja na dluzsza mete - to juz takie przystosowanie - zobaczcie ile dzieci sa w stanie zniesc ze strony swoich zlych rodzicow.

a jeszcze bardziej trudno im uwierzyc, jak wielka wage maja ich drobne gesty, slowa, usmiech. dziecko jest grzeczne to nikt na niego nie zwraca uwagi, wiec sie drze, bo wtedy caly swiat patrzy.
kiedy moj zwierz "jest grzeczny"np lezy cicho i spokojnie, zawsze stane, cmokne, zachwyce sie "jaki dobry pies", podrapie za uchem, wiec wlasciwie nie oplaca mu sie byc niegrzecznym, bo wie, ze wowczas nie ma co liczyc na przyjemnosci i psie cukiereczki:)
dzieci (w przeciwienstwie do psow-lakomczuchow), dla naszej uwagi poswieca wszystko i zrobia wszystko i zniosa wszystko, by ja uzyskac. jezeli chodzenie tam gdzie wy nie dziala (mama idzie obojetnie dalej) to dziala krzyk (mama reaguje, emocjonalnie, lapie mnie za reke, i chociaz jest niemilo to przynajmniej ewidentnie zajmuje sie MNĄ)

Ale to mądre :D naprawdę.

zdecydowanie zgadzam sie z poprzedniczka. co prawda nie wychowalam jeszcze dziecka, ale "pozytywnie" ukladam zwierzeta /potrafia byc cudownie rozpuszczone!/ i jedna prawda potwierdza sie i u nich i u nas: powtarzamy zachowania, ktore sa nagradzane. niestety bardzo trudno zauwazyc, kiedy nagradzamy te zle. najczesciej sami, nieswiadomie doprowadzamy do tak zaawansowanych sytuacji, kiedy dziecko(!) kontroluje, co sie dzieje

dlatego ignorowanie zachowan jest najwiekszym odstraszaczem - twoj krzyk i nerwy (czyt. twoja UWAGA) sa niestety i paradoksalnie dla dziecka nagroda.
najlepiej zacznij w domu, a na dworze nie dopuszczaj poki co do takich sytuacji (np trzymaj malca w wozku, czy inaczej - sama wiesz najlepiej)nagradzaj zadowoleniem i dobrym slowem, kiedy zrobi krok w twoja strone czy postapi tak jak prosilas, kiedy krzyczy czy ucieka NEUTRALNIE odstaw go w bezpieczne miejsce i pozbaw swojej uwagi. jezeli bedzie cie to kosztowac pol dnia wycia - trudno, sami sobie nawarzylismy piwa to trzeba je wypic. konsekwencja kluczem do wszystkiego - po paru dnich malec powinien byc odczarowany:).

Wiesz tutja sparwdza sie jedynie konsekwencja, zagryzanie zębói i ignorowanie pewnych zachowań dziecka. Jak raz pokażesz mu ze działa na ciebie jego protest, to już tak zastatnie.

Jakos bede musiala wytrzymac... 8) 8)

to bardzo przykra sytuacja, ale ie takie zdarzają, niestety! ja nic nie moge poradzić, bo jeszcz enie doszłam to takiego etapu! ale na pewo nie mozesz mu na to pozwalac, bo bedzie jeszze gorzej! życz epowodzenia i wytrwałości! wychowywanie to niestety cz esto niewdzięczne zadanie