Uwagi na temat wyglądu...

Shady :usciski: bosze, a ja na swoja narzekam
Nom, nie mialam ciekawie :(

myszowata napisał(a):o, jak na czasie mi pasuje ten watek... Wczoraj byłam na weselu, taki nowy zwyczaj zauważam- najpierw bankiet dla najbliższych-tzn.obiad w reatauracji, potem wieczorem impreza dla znajomych. Ślub brała moja przyjaciółka więc uczestniczyliśmy w obydwu imprezach. Na obiedzie byłam ubrana w letnia sukienkę, ale wieczorem uznałam,że lepiej sie przebrać, no bo zimno. Oczywiście w również elegancką kieckę. Po wejściu na imprezę pierwsze co usłyszałam od kolegi:"ale w tamtej sukience to wyglądałaś lepiej...!" no szlag mnie trafił! poczułam się jakbym przyszła ubrana co najmniej w bikini i nie na miejscu... pierwszą godzinkę imprezy miałam zepsutą, przez drugą siedziałam struta powtarzając sobie-"Marek jest idiotą, Marek jest idiotą...", zresztą do końca czułam jakby wszyscy na mnie patrzyli "ależ głupia panna się przebrała".
Na tego kolegę trzeba brać duży dystans, ale mimo wszystko spierdzielił mi zabawę swoją głupia uwagą. Kij mu w oko.
no to ja miałam analogiczna sytuację tez byłam na weselu a mój M przycepiłsię do korali ktre miałam na szyi... a potem nie podobała mu się sukienka (konkretnie materiał z której była uszyta, szeleszczący, ale nie tafta) ... ta sukienka kosztowala 400 zł więc z byle czaego nie była
ale postanowiłam sobie że NIE DAM SIĘ!!!!! oczywiscie przeżywałam te uwagi ale nie dałam po sobie tego poznać

Shady napisał(a):A to taki łagodny cytat wyciągnięty z ust mojej matki....
Ktoś tam sie pytal jak się takie uwagi odbijają na osobowości. Oj.. odbijają się, odbijają...szczególnie jak się je słyszy przez 21 lat...
Shady :usciski: bosze, a ja na swoja narzekam

Shady napisał(a):A moze koledze chodzilo ze w tamtej kiecce mialas co nieco wiecej odsloniete i on z checia na to patrzył, a potem zakrylas wiecej i juz mu sie humor zepsul bo nie mogl patrzec.. :) Co nie znaczy ze wygladalas gorzej! Faceci tak maja, czesto slysze takie uwagi ze np. wczoraj wygladalam lepiej itd (czytaj: mialam np. krotka spodnice a dzis spodnie).. ;)
niestety nie oto mu pewnie chodziło, bo ta druga sukienka miała ogromniasty dekolt ;) choć wytłumaczenie byłoby dobre...
A zapomniałam jeszcze dopisać wcześniej, że coś co mnie bardzo drażni to uwagi po mojej wizycie u fryzjera "ależ ładnie teraz wyglądasz!" niby komplement a szpila jak bum cyk. No i co? We wcześniejszej fryzurze wyglądałam brzydko? ech... takt to najwyższa cnota stwierdzam...

A moze koledze chodzilo ze w tamtej kiecce mialas co nieco wiecej odsloniete i on z checia na to patrzył, a potem zakrylas wiecej i juz mu sie humor zepsul bo nie mogl patrzec.. :) Co nie znaczy ze wygladalas gorzej! Faceci tak maja, czesto slysze takie uwagi ze np. wczoraj wygladalam lepiej itd (czytaj: mialam np. krotka spodnice a dzis spodnie).. ;)

o, jak na czasie mi pasuje ten watek... Wczoraj byłam na weselu, taki nowy zwyczaj zauważam- najpierw bankiet dla najbliższych-tzn.obiad w reatauracji, potem wieczorem impreza dla znajomych. Ślub brała moja przyjaciółka więc uczestniczyliśmy w obydwu imprezach. Na obiedzie byłam ubrana w letnia sukienkę, ale wieczorem uznałam,że lepiej sie przebrać, no bo zimno. Oczywiście w również elegancką kieckę. Po wejściu na imprezę pierwsze co usłyszałam od kolegi:"ale w tamtej sukience to wyglądałaś lepiej...!" no szlag mnie trafił! poczułam się jakbym przyszła ubrana co najmniej w bikini i nie na miejscu... pierwszą godzinkę imprezy miałam zepsutą, przez drugą siedziałam struta powtarzając sobie-"Marek jest idiotą, Marek jest idiotą...", zresztą do końca czułam jakby wszyscy na mnie patrzyli "ależ głupia panna się przebrała".
Na tego kolegę trzeba brać duży dystans, ale mimo wszystko spierdzielił mi zabawę swoją głupia uwagą. Kij mu w oko.

Shady napisał(a):Heh, A co powiecie na takie uwagi nt wyglądy: "Wyglądasz jak świnia". "Masz bary jak Szwarceneger","Jesteś najbrzydsza na całym podwórku! Juz nawet XY jest od Ciebie ładniejsza!" "Jakie Ty masz obrzydliwe włosy! Wyrwe Ci je kur..o" "Jezu ja nie moge na Ciebie patrzeć bo mi się żygać chce" itd itp

(...)
:o :o :o

agacik napisał(a):shady a co to? :o :o szczególnie to o k..wie?
A to taki łagodny cytat wyciągnięty z ust mojej matki....
Ktoś tam sie pytal jak się takie uwagi odbijają na osobowości. Oj.. odbijają się, odbijają...szczególnie jak się je słyszy przez 21 lat...
:(

Kiniak chyba żartujesz? :o Powiedz jej, żeby spier....ła

A mi się wydaje, ze takie uwagi o naszym wygladzie puszczają z reguły osoby, które sobie próbują poprawić samopoczucie kosztem innych.
Ja np. chudo (czyli poządanie) zaczynam wyglądać dopiero jak mam niedowagę, przy wadze normalnej nosze sobie 36/38 (przynajmniej przed ciążą), dość opływowe (nie patyczakowate) kształty i nie uważam się za osobę rażącą tuszą otoczenie
Nie przeszkadza to mojej znajomej z pracy, która się w drzwi nie mieści komentować mojej figury, np. tekst:
Ty to powinnaś dłuższe bluzki nosić ;)

shady a co to? :o :o szczególnie to o k..wie?

Heh, A co powiecie na takie uwagi nt wyglądy: "Wyglądasz jak świnia". "Masz bary jak Szwarceneger","Jesteś najbrzydsza na całym podwórku! Juz nawet XY jest od Ciebie ładniejsza!" "Jakie Ty masz obrzydliwe włosy! Wyrwe Ci je kur..o" "Jezu ja nie moge na Ciebie patrzeć bo mi się żygać chce" itd itp

(...)

gdy byłam młodsza wszelkie uwagi brałam sobie do serca, a pożywką byłam niezgorszą: postawny grubasek z krzywymi nogami i zezem, zawsze brana za chłopaka.
obecnie nie spotykam się z większą złośliwością, a ew. uwagi najbliższych dotyczące wyglądu zwykle mają coś na rzeczy i staram się wtedy coś zrobić. np parę lat temu dzięki przycinkom mojego obecnego męża wzięłam sie za siebie i schudłam 13 kg, za co byłam mu wdzięczna :) teraz znowu zaczyna coś komentować, więc chyba znów pora na MŻ ;)

Ja nie potrafię olać, myślę i myślę o tym, co ktoś mi powiedział tygodniami :( Na szczęście od jakiegoś roku mam taki czas, że ludzie mówią mi tylko miłe rzeczy, czasem aż mi jest głupio, bo nie zgadzam się z niczym, co mówią i tylko głupio się uśmiecham ;)

Ale kilka lat temu zaczęłam poważnie chorować, wypadło mi 3/4 włosów, schudłam 13 kg (a już wcześniej nosiłam rozmiar 36), a od leków miałam trądzik. To co wtedy usłyszałam od znajomych/rodziny/lakarzy na temat mojego wyglądu, doprowadzało mnie do łez. Większość osób wiedziała, że jestem chora, ale nie przeszkodziło im to w dawaniu rad: musisz coś zrobić z cerą, wyglądasz strasznie chudo, musisz przytyć, co ci się stało z włosami (wykrzyczane z przerażeniem). Niby jak miałam się tym nie przejmować? Dzięki kochanej rodzince miałam wspaniałą 18-tkę, kiedy wszyscy się zastanawiali, czy nie mam anoreksji i komentowali, jak okropnie wyglądam :o Ja nigdy nie powiedziałabym nikomu, że przytył czy że ma trądzik. Każdy na pewno sam o tym wie

Po ciazy (sic!!! - ponad 9 miesięcy) wskakuje w 46-48 zamias jak dawiej 40. Uwiiiieeellllbiam pasjami znajomych którzy mówią: JEEEEZUUU :o nie poznałabym cię gybyś nie szła z mamą - po czym dostrezgaja swoje faux pas i mówią - ale ci ładnie w tej nowej:fryzyrze, kolczykach(które są widoczne z 15 cm), butach(stare) lub coś w stylu - ale ci do "twarzy" z wózkeim - a do czego mi ma być - do pleców???? :o

Hehehe - ogólnie mam w nosie takie uwagi, uwielbiam swoje "rozpasanie" na razie a potem zastosuję dietę MŻ i po 3 latach znowu będe tyczka :)

Och napisał(a):Małgoś napisał(a):Wszystko zależy od kontekstu, osoby krytykującej i sposobu, w jaki to zrobiła.
Generalnie nie znoszę, jak ktoś we wredny sposób krytykuje w moim wyglądzie coś, na co nie mam wpływu (np. to, że noszę rozmiar buta 40-41 - no przecież nie obetnę sobie palców, byleby mieć mniejsze stopy), zazwyczaj albo robi mi się baaardzo przykro, albo złości mnie to bardzo .
Małgoś, to tak jak u mnie lol Uwielbiam tekst w stylu : "o matko, ale ty masz długą stopę". Zazwyczaj odpowiadam wtedy, że przy swoim wzroście głupio wyglądałabym ze stopą o rozmiarze 36
Moja mama chodząc ze mną dawniej kupować buty zawsze stawała nade mną i mowiła: no niemożliwe, że ty masz takie duże stopy, spróbuj przymierzyć mniejsze buty.
komentowałam to zawsze ze śmiechem
dla usciślenia noszę tylko 40

till napisał(a):Np. że powinnam mniej żreć, bo d... robi mi się wielka jak u czterdziestoletniej baby
:o
till napisał(a):Najważniejsze jest dla mnie, że podobam się mojemu mężczyźnie, a jeśli nawet mam jakieś gorsze dni to on to zrozumie i nigdy mi tego nie wypomni.
A mi M mówi, że duża pupa jest fajna, bo jest co obracać :D

Och napisał(a):Zazwyczaj odpowiadam wtedy, że przy swoim wzroście głupio wyglądałabym ze stopą o rozmiarze 36 :brawo: lol

Małgoś napisał(a):Wszystko zależy od kontekstu, osoby krytykującej i sposobu, w jaki to zrobiła.
Generalnie nie znoszę, jak ktoś we wredny sposób krytykuje w moim wyglądzie coś, na co nie mam wpływu (np. to, że noszę rozmiar buta 40-41 - no przecież nie obetnę sobie palców, byleby mieć mniejsze stopy), zazwyczaj albo robi mi się baaardzo przykro, albo złości mnie to bardzo .
Małgoś, to tak jak u mnie lol Uwielbiam tekst w stylu : "o matko, ale ty masz długą stopę". Zazwyczaj odpowiadam wtedy, że przy swoim wzroście głupio wyglądałabym ze stopą o rozmiarze 36

Wszystko zależy od formy krytyki.
Nie mam za złe np. mamie, gdy powie mi, żebym uważała na jedzenie, bo ostatnio chyba przybrałam na wadze - wiem, że zależy jej żebym ładnie wyglądała, więc nie mówi tego przez złośliwość.
Ale są osoby w rodzinie, których komentarze odnośnie mojego wyglądu mogę uznać za conajmniej obraźliwe. Np. że powinnam mniej żreć, bo d... robi mi się wielka jak u czterdziestoletniej baby (pomijam już to, że takie określenie trochę obraża panie w wieku mojej mamy).
Najważniejsze jest dla mnie, że podobam się mojemu mężczyźnie, a jeśli nawet mam jakieś gorsze dni to on to zrozumie i nigdy mi tego nie wypomni. Niektórzy zapominają, że każdy ma w życiu momenty kiedy gorzej wygląda i jest to jak najbardziej naturalne.

Wszystko zależy od kontekstu, osoby krytykującej i sposobu, w jaki to zrobiła.
Generalnie nie znoszę, jak ktoś we wredny sposób krytykuje w moim wyglądzie coś, na co nie mam wpływu (np. to, że noszę rozmiar buta 40-41 - no przecież nie obetnę sobie palców, byleby mieć mniejsze stopy), zazwyczaj albo robi mi się baaardzo przykro, albo złości mnie to bardzo .

Z reguly olewam. Z wyjatkiem sytuacji, gdy ktos trafi w czuly punkt a ja mam zly dzien. Stara baba jestem a poryczalam sie ostatnio po komentarzu wlasnego ojca.

Przyznam, ze kiedys mocno przejmowalam sie uwagami dotyczacymi mojego wygladu. Choc nigdy nie bylam specjalnie szpetna, gruba czy chuda.
Teraz uwaznie slucham, ale bez podejmowania dzialan w kierunku jakichkolwiek zmian.
Bo przekonalam sie, ze ilu ludzi komentuje moj wyglad tyle jest opinii - pochlebnych badz nie.
Ja sie sobie podobam. A jesli nawet chwilowo nie - to moja sprawa co z tym zrobie.

Tak naprawde polegam na opinii wylacznie trzech osob...mojego meza i dwoch siostr.

Martucha napisał(a):Zauważyłam, że te życzliwe osóbki często nie należą do szczuplaczków lol
do najpiekniejszych i ladnie ubranych tez nie

Mam podobne zdanie jak Simarilla i K2, czyli;
zalezy kto wyglasza uwage, nigdy nie odchudzam sie dla innych badz dlatego ze ktos tak chce, albo ktos inny to robi. A zwracanie uwagi przez zyczliwych uwazam za delikatnie mowiac brak taktu, zeby nie nazwac rzeczy po imieniu.

Czasem ograniczam pewne skladniki, ale nigdy nie stosowalam diety w scislym tego slowa znaczeniu.

Do tego mam wrazenie (albo tego nie slysze) ze jakos nie slysze zbyt wiele takich uwag i wcale nie dlatego ze nie powinnam ;)

Sama jesli wogole takie uwagi daje to zwykle w zartach i jest to obustronne, czasem na meza chce wplynac, ale to jest ciezki przypadek

Ogolnie IGNOROWAC "nietaktownych" zyczliwych!!!!

Nie znoszę, kiedy ktoś mi zwraca uwagę. Ja wiem lepiej co powinnam, a czego nie.
Dlatego na uwagi dotyczące wyglądu reaguję agresywnie ;)
Bliscy już o tym wiedzą, nikt mi nie zwraca uwagi :D

I chociaż czasem zastanowię się ("A może rzeczywiście jestem gruba/pryszczata/owłosiona?" ;)), to za chwilę nie pamiętam o tym, ewentualnie staram się spojrzeć na siebie obiektywnie i coś z tym zrobić.

Ale ja wiem jak wyglądam, mam lustro, przeglądam się w nim i zazwyczaj atakuję osobę zwracającą uwagę ;)

Moja babcia jest lepsza niż waga widzi po mnie kazdy stracony bądź nabyty kilogram i zwykle mówi mi o tym ( i to nie w cztery oczy a na forum publicznym, co doprowadza mnie do szału. Lubi wytykać również inne wady wyglądu. Najgorsze w tym wszystkim jest to, że zupełnie się z tym nie czai tylko na imieninach, urodzinach czy innych rodzinnych przyjęciach wygłasza mowę osobie na którą akurat się uweźmie. Jestem umiarkowanie wrażliwa na swoim punkcie więc przyjmuję te uwagi ze spokojem i staram się ich nie analizować. Wkurza mnie zachowanie babci samo w sobie

ja raczej sie nie przemuje komentarzami nt mojego wygladu.
Jeśli jest to naprawde mi zyczliwa osoba, która zwraca mi uwagę z troski to biore jej uwagi do siebie.

Jeśli to "życzliwa" koleżanka to z reguły odpowiadam "o popatrz nie zauważyłam" , "jestem naprawde wdzięczna, że mi to uświadomiłaś, tyle lat żyłam nie zdając sobie sprawy z tego że jestem..." lub poprostu odpłacam jej podobnym tekstem. Wiem, że nie jest to zbyt miłe, ale mam takie fajne kolezanki które poprawiają sobie humor wytykając innym ich mankamenty

Zauważyłam, że te życzliwe osóbki często nie należą do szczuplaczków lol

Ja się przejmuję, ale nie powoduje to u mnie chcęci poprawy, wręcz przeciwnie - na złość mamie odmrażam sobie uszy

tak jak napisala K2, zalezy kto zwraca uwage, jesli jest to ktos bliski to wiem ze faktycznie cos moze byc nie tak. jesli moj wyglad krytykuje osoba "zyczliwa" to bywam rownie "zyczliwa" . zwykle mowie "najpierw sam/a spojrz w lustro a potem zabieraj glos" albo "czy pytal cie ktos o zdanie na moj temat"?
moze to niezbyt grzeczne i mile ale ostatecznie nie zalezy mi :)
mysle ze najwazniejsze, ze sama zdaje sobie sprawe zez swoich niedoskonalosci i mniej lub bardziej skutecznie z nimi wojuje

Wypracowalam sobie - na wlasny uzytek 8) ;) - powiedzenie: "liczy sie charakter". Zawsze jak uslysze cos niemilego na temat swojego wygladu, powtarzam je jak mantre. Poki co skutkuje lol.

Ech, jeśli chodzi o wagę, to mam wszystkich w nosie. Mąż mnie kocha taką, jaką jestem, a reszta świata moze sobie na ten temat poużywać. Ich problem.

Jeśli komuś przeszkadza jego waga i jest na diecie - proszę bardzo. Tylko po co ja mam się męczyć dla kogoś? Oczywiście, co onnego gdyby nadwaga była spora i dla zdrowia trzeba by było zrzucić. Ale jak na razie mogę z moimi oponkami żyć.

Generalnie nie rozumiem ludzi, którzy wytykają innym jakieś niedostatki urody. A mówiąc szczerze - uważam to za chamskie. Bo, mimo tego co wielu ludzi mówi, myśli - nie uroda najważniejsza, ale to co w głowie i sercu. A wyśmiewanie się z kogoś, bo ma na przykład krzywe nogi, albo wielką pupę jest niesmaczne...

w ogóle nie rozumiem tej presji na odchudzanie...
kobieta MA byc szczupla i juz!!! nie wazne jaka ma przemiane materiii, jak się odzywia itp...
straszne ;(

Szczerze to jest chyba dla mnie najmniej przyjemny temat...a zwłaszcza teraz po ciąży. Niestety został mi brzuszek, i to spory...i było mi cholernie przykro, kiedy 3 tygodnie po porodzie , ktoś mi powiedział ale masz wielki brzuch....
I powiem ,że nie raz słyszałam takie słowa...a bliscy mi powtarzają, że nie wyglądam źle, bo już wagę po ciąży dawno zgubiłam i jest ok...
Ostatnio spotkałam koleżankę...po 4 latach nie rozmawiania...a ona już w 2 zdaniu wyjechała do mnie z tekstem - no przytyło Ci się trochę...
Kurde z jednej strony powinnam to olać...bo jestem po ciąży i taka kolej rzeczy...ale z drugiej strony jest mi bardzo przykro

no ja tez wole jak ktos mi kłamie (i to jest budujące)
sama staram sie nie mówic w twarz że ktos ma jakies mankamenty

przejmuje sie, no bo kto lubi jak mu sie wypomina to czy owo? tzn uwagami siostry czy rodzinki nie tak bardzo, jak "zyczliwych" kolezanek.
ostatnio sie usmialam jak moj tato stwierdzil, ze jak na swoj wiek, to jestem za chuda (takie niewinne, milutkie klamstewko z jego strony, a jak bardzo podnosi na duchu ;) )

zalezy kim jest ten "zyczliwy". jesli jest to osoba, ktora cenie, to raczej wezme jej uwagi na powaznie. jezeli zas jest to typowy zyczliwy, to niech sie cznia :D

Na to jak się nie przejmować to niestety nie odpowiem, bo sama dzięki moim kochanym siostrzyczkom nabawiłam się kompleksu na temat mojego nosa. Każdą, nawet drobną uwagę biorę bardzo do siebie, a potem np. spędzam godziny przed lusterm, lub wypytuję męża, czy rzeczywiście jest źle ;)

Och! moja rodzina w dawaniu dobrych rad przoduje!!
Mam problemy z cera, zawsze mialam, walcze z tym robie co moge, ale przed okresem jak u kazde (lub prawie kazdej) baby cos mi sie na twarzy pojawia. I ostatnio moja matka i ciotka (kazda z osobna, ale tego samego dnia): o! co ci sie tu na brodzie zrobilo??
No swiety mikolaj!
Nie mam bladego pojecia co na to odpowiadac.. Chorerka, dokladnie wiem co mam na brodzie, mam lustra w domu, a i jeszcze to czuje! doprowadzaja mnie tym do szalu! chyba zaczne im odpowiadac w ten sam sposob.
O kolejny siwy wlosek? najwyzszy czas do fryzjera, bo odrosty masz wrrr

I teksty o dietach tez mam, na nie tez nie wiem jak odpowiadac
Chyba zlosliwie tylko
Ale bojowa jestem!

no tak ale jak to zrobic zeby sie aż tak tym nie przejmowac...
np nie myslec o tym nie wiadomo ile ??? obrócic w żart itp

Szczerze mówiąc chyba nikt nie lubi jak zwraca mu się "delikatnie" uwagę np. na kilka kilo za dużo ;) Kiedyś na coś takiego reagowałam śmiechem, bądź stwierdzeniem, że lubię swoje "oponki".
Z drugiej strony nie umiem reagować na komplementy, zawsze jakoś tak mi niezręcznie i odpowiadam nieśmiało "dziękuję".